İzmir İktisat Kongresinde Alınan Kararlar

17 Şubat 1923-4 Mart 1923 tarihlerinde İzmir’de Banka Han binasında toplanan kongreye Manisa Mebusu Kazım Karabekir Paşa Başkanlık yapmıştır. Asım ve Fevzi Çakmak Paşalar, Sovyet Rusya Büyükelçisi Semyon Aralof ve Azerbaycan Büyükelçisi İbrahim Abilof’ta katılmışlardır.  

Aşağıdaki Çalışma İktisat Grupları ve Üyeleri İsimleri belirlendi:

Ziraat Grubu’nda: Kâni (Manisa), Lütfi Arif (Akhisar ve Kırkağaç), Mollazâde Süleyman (Afyon Karahisar).

Ticaret Grubu’nda: Mahmut (Gediz), İbrahim Hakkı (Zonguldak ve Bartın), Hamil Şevket (Ödemiş).

Sanayi Grubu’nda: Sezai (İzmir), Ahmet Şerif (İstanbul), Mahir Arif (İstanbul).

İşçi Grubu’nda: Aka Gündüz (Kütahya), M. Şefik (Afyon Karahisar), Haydar Rüşdü (Gümüşhane).

Ülkemizin değişik yerlerinden seçimle gelen ve seçim bölgelerin temsil eden 1135 delegesinin tamamının oyu ile İzmir’de açılan Türkiye İktisat Kongresi’nin kabul ettiği 12 madde şöyle:

Madde 1- Türkiye, sınırları içinde lekesiz bir istiklâl ile dünyanın barış ve yükselme unsurlarından biridir.

Madde 2- Türkiye halkı ulusal egemenliğini, kanı ve canı pahasına elde ettiğinden, onu hiç bir şeye feda etmez ve ulusal egemenliğe dayalı olan Meclis ve Hükümetinin koruyucusudur.

Madde 3- Türkiye halkı, yakıp yıkmaz, onarır. Bütün çalışması ülkesini ekonomik yönden kalkındırmak içindir.

Madde 4- Türkiye halkı, tükettiği eşyayı olduğunca kendi üretir. Çok çalışır. Vakitte, servette ve ithalâtta israftan kaçar, Millî üretimi temin için icabında geceli gündüzlü çalışır.

Madde 5- Türkiye halkı, servet itibariyle bir altın hazinesi üzerinde oturduğunu bilir. Ormanlarını evlâdı gibi sever, bunun için ağaç bayramları yapar; yeniden orman yetiştirir. Madenlerini kendi millî üretimi için işletir ve servetlerini herkesten fazla tanımağa çalışır.

Madde 6- Hırsızlık, yalancılık, riya ve tembellik en büyük düşmanımızdır. Dine, bağnazlıktan uzak bir anlayışla bağlılık esasımızdır. Her zaman faydalı yenilikleri severek alırız. Türkiye halkı kutsal topraklarına, şahıslarına ve mallarına karşı yapılan düşman, fesat propagandalardan nefret eder ve daima bunlarla mücadeleyi bir vazife bilir.

Madde 7- Türkler, irfan ve marifet âşığıdır. Türk her yerde hayatını kazanabilecek şeklide yetişir, Maarife verdiği kutsallık dolayısı ile kandil gününü, aynı zamanda bir kitap bayramı olarak kutlar.

Madde 8- Birçok harpler ve zaruretlerden dolayı eksilen nüfusumuzun fazlalaşması ile beraber sıhhatimizin, hayatımızın korunması en birinci emelimizdir. Türk, mikroptan, pis havadan, salgından ve pislikten çekinir, bol ve saf hava, bol güneş ve temizliği sever. Ecdat mirası olan binicilik, nişancılık, avcılık, denizcilik gibi bedenî terbiyenin yapılmasına çalışır. Hayvanlarına da aynı dikkat ve himmeti göstermekle beraber cinslerini düzeltir ve miktarlarını çoğaltır.

Madde 9- Türk, dinine, milliyetine, toprağına, hayatına ve kurumlarına düşman olmayan milletlerle daima dosttur; Yabancı sermayesine karşı değildir. Ancak kendi yurdunda kendi lisanına ve kanununa uymayan kurumlarla ilişkide bulunmaz. Türk, ilim ve sanat yeniliklerini nereden olursa olsun, doğrudan doğruya alır ve her türlü ilişkide fazla aracı istemez.

Madde 10- Türk açık alın ile serbestçe çalışmayı sever; işlerde tekelcilik istemez.

Madde 11- Türkler hangi sınıf ve meslekte olurlarsa olsunlar, candan sevişirler. Meslek, zümre itibariyle el ele vererek birlikler, memleketini ve birbirlerini tanımak, anlaşmak için seyahatler ve birleşmeler yaparlar.

Madde 12- Türk kadını ve kocası, çocukları İktisadî Misaka göre yetiştirir.

Kongrenin kabul ettiği iktisat misakından onbinlerce basıldı. Ülkenin her köşesine özellikle köylerde halka anlatmak için her dükkana asıldı. Camilerde okundu. Çıkacak her kitabın ilk sayfasında yer aldı.

Yukarıdaki kararlar ülkemizin Misak-ı Milli”si (Milli Yemini andı) olmuştur.

Gelecek yazılarımızda görüşmek üzere hoşçakalın.