aslında bir televizyon değil; bir zaman makinesiydi

Çocukluğumuzun TRT ekranı, aslında bir televizyon değil; bir zaman makinesiydi. Akşam olunca evin en sessiz odasında, üzerinde dantel örtüsü olan tahta televizyon sehpasının tepesinde gözlerini bize çevirirdi. Antenin yönü biraz kayarsa görüntü karlardı, babamız “kıpırdama, orada dur!” diye seslenirdi. Çünkü az sonra ya Heidi Alp Dağları’nda dedesinin koyunlarını güdecekti, ya...