Tarihini hatırlayamıyorum. Yazlıkta arşiv karıştırma imkânım yok. Bir yazıma “Gülümse” demiştim. Önceden yazdığım gibi, kalbinizden dudaklarınızla gözlerinizin içine yansıyan bir tatlı tebessümün, değil bin vuslata, bir ömre bedel olduğunu, bencileyin kimler yaşamıştır? Ömrüme ömür kattığını sandığım bir tılsımlı sözcük: “Gül” ve “Gülümse” oldu. İsterseniz fiil, davranış, olarak gül-(mek), ister renkleriyle...