Kötüler

İyilik çoğu zaman sessizdir. Gösterişi sevmez. Gölge gibi yaşar; kimseye yük olmadan, gürültüsüz, zarif ve derinden. Kötülük ise yüksek seslidir. Kendini över, yüceltir, kitleleri peşine takar. İyilik anlatılmadıkça görünmez olur, kötülük ise konuşarak kendine alan açar. Ve ne yazık ki dünya, boşlukları doldurmayı çok iyi bilir. “Sakla samanı, gelir zamanı”...