Oysa şimdi herkesi seviyor, her şeye gülümsüyordum. Eşime, komşuya, arkadaşlara, çocuklara, daldaki çiçeğe, uçan martıya, penceremin önüne gelen kumruya; hasılı aldığım nefese gülümsüyordum. Eskiden eşimle mahalle pazarına çift pazar arabasıyla giderdik. Şimdi, bir Köroğlu, Ayvaz karı koca bir arabanın yarısını dolduramıyoruz. Gerçi şimdi pazara gidemiyorum. Son gidişlerimden biriydi. Ağır ağır...