Çocuğuna “Dur” De Korkma

Ailelerde bir takıntı var; çocuğum özgüvenli olsun, özgür olsun; yetmez üstüne bir de en iyi okullarda okusun!

Bu yüzden çocuklarına basit uyarı ölçeğinde dahi davranış marjı konmasına katlanamazlar… Bir bakıma onlara liberal koşulsuzluk aralığınca alan açarlar: “Bırakın yapsınlar, bırakın geçsinler.”

Şehirlilikle kentliliğin ayrım noktasında sıkışık yaşayan, davranışlarında tevarüs eden kırsal kalıntıları göremeyen ailelerde durum daha belirgin olarak dramatik düzeyde sırıtıyor.

Dijitalin, akıllı enformatik araçların yoğunluğu altında zaten ailelerin çocuklarının veri aktarma yetenekleri sınırlı.

Çocuklarının ergenlik öncesine kadar aileler düşük sınırlı oranda bile olsa geleneksel verilerden hiç değilse bir miktarı kadar donanımlarına katkı sunamamışlarsa geçmiş olsun. Zaten bir süre sonra o çocuklar iyi ya da kötü sana rağmen kendi seçimlerini yaşayacaklar…

Geleneksel veri diye küçümsenen veriler aslında ahlakın evrensel gereğidir… Merhamet, anlayış, nezaket, büyüğe saygı, insanların huzur hakkına saygı, muaşeret kuralları gibi…

Mesele şu: Çocuğa insan olmanın erdemini öğretmek özgüvene zarar vermez… Çocuk duracağı yerler olduğunu da illa ki bilmeli. Zira sonlu dünyada sınırsız hayat yoktur…