Sağlık Tapınağı

“Zamanında ölmeyi
beceremezsen uygunsuz zamanda ölürsün”.
                                                                         Zerdüşt

Modern insan için “sağlıklılık” neredeyse bir tapınma… Ölüm düşüncesinin korkusu onu “sağlık” tapınağına büyük tutkuyla bağlıyor. Yaşamını besleyen hazza kendini öyle kaptırmıştır ki bunun bitimsiz olmasını arzular; aksi büyük yıkımdır… Bu yüzden hastalık söz konusu olunca büyük panik yaşar.

Modern insanın hedonik alışkanlıktan acıya geçmeye tahammülü yoktur… En ufak bir acı anında yok edilmelidir, yoksa haz alınmıyorsa nefes de alınmıyordur…

Önceleri insanlar kendilerini acıya hazırlıklı hissederlerdi. Bu hissi besleyen ve onlara dayanma güvencesi sağlayan iki ana etmen vardı… Biri; erişilebilir fiziki imkanlar sınırının bilinmesinin getirdiği teslimiyet… Diğeri; yaratıcının insana taşıyamayacağı yükü yüklemeyeceğine dair olan inancın önerdiği teslimiyet…

Modern insan, acı varsa bu hissin geçici olarak işlevsiz bırakılmasına razıdır. Bu narkoz yaratımı acısız bir teslimiyettir.

Özetle: Sağlık tapınağınca keyfi takdis edilmeyen “ben iyiyim” demesin.